Op 4 augustus overleed Daniël Van Ryssel (1940–2024), maar in feite was hij al langer uit de literatuur verdwenen. Zijn laatste reguliere bundel, Quo vadis?, dateert al van 2006 maar werd nauwelijks opgemerkt. De vele titels die daarna volgden, liet Van Ryssel consequent op slechts enkele exemplaren kopiëren en inbinden om die te bezorgen aan een paar intimi maar ook aan het Poëziecentrum en de Gentse stadsbibliotheek. Het illustreert hoe de schrijver alle hoop op literaire erkenning had laten varen, maar tegelijk ook hoe zijn ambitie om een oeuvre te voltooien onaangetast bleef. Die koppigheid tekent de schrijver ten voeten uit.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.