Frans Budé (1945) is nooit een spectaculair dichter geweest. Min of meer in de marge, maar onder grote waardering van vakgenoten, heeft hij sinds 1984 een imposant oeuvre opgebouwd, waaraan nu een nieuwe bundel is toegevoegd. Te midden van alles is, niettegenstaande de omvang van bijna honderd gedichten, een boek dat zich voordoet als een bedachtzaam kleinood, waaruit iedere pagina zich laat proeven als een fijnzinnig vignet. Deze poëzie dringt zich niet op, maar wil in stilte gekoesterd worden.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.