Jo Gisekin heeft haar jongste bundel de suggestieve titel De luwte van het geheugen meegegeven. De oudere dichteres kijkt terug op wat voorbij is en onderzoekt daarbij vooral hoe dat verleden mee het heden blijft bepalen: als levendige herinnering, als melancholisch verlies, als wat ons obsessief blijft achtervolgen en bezighouden, als wat occasioneel in ons opkomt.