Uitgeverij het balanseer bouwt gestaag maar zeker aan een poëziefonds waarin dichters onderdak vinden die, ondanks alle verschillen, toch één iets gemeen hebben: ze kleuren allemaal op een of andere manier stevig buiten de lijntjes. Ik denk daarbij aan het werk van Sis Matthé, Arno Van Vlierberghe, Obe Alkema, Dominique De Groen en Willy Roggeman. Sinds kort is ook Jeroen van Rooij bij hen komen aansluiten.

Dit artikel is enkel voor abonnees

Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.