In Kameren van vuur toont Henk Ester dat bandeloze hartstocht en een moeilijk te doorgronden realiteit met precisie en aandacht deels kunnen worden teruggebracht in één overzichtelijke ruimte: die van het gedicht. Hij comprimeert, structureert en doseert zonder ook maar iets aan muzikaliteit in te boeten.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.