Het is al weken droog wanneer Johanna sterft, en dan begint het plots te regenen. Zachte, aanhoudende regen. De hele dag lang. Alsof ook de natuur weent, denk ik, en dat het een cliché is, verandert daar niets aan. Noch dat ik niet geloof dat lage- en hogedrukgebieden zich laten leiden door de dood van iemand van wie ik hield. Het feit dat ik die avond voor het eerst in mijn leven een ster zie vallen, is ook niet meer dan synchroniciteit, en toch wil mijn brein er betekenis aan geven. De betekenis is Johanna.