Na de eerste experimentele golven in de jaren 50 versplinterde het landschap van de avant-garde, mee onder invloed van de maatschappelijke omwentelingen van de jaren 60. Jongeren verenigden zich rond tal van literaire tijdschriften, die vaak maar een kort leven beschoren was: Baal (1962), Stuip (1961–1967), Monas (1962), Lepel (1963–1965), Mep (1965–1968) … Het was een erg dynamische periode waarin er voortdurend nieuwe allianties gesloten werden op basis van allerlei artistieke programma’s, die soms dicht tegen elkaar aanleunden, maar soms ook diametraal tegenover elkaar stonden. De samenstelling van de redacties wisselde frequent, tijdschriften smolten samen en splitsten zich af, …
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.