Max Elskamp werd op 5 mei 1862 geboren in de Antwerpse Sint-Paulusstraat, midden in het Schipperskwartier en vlakbij de Sint-Pauluskerk. Zijn leven lang bracht hij als een rentenier grotendeels door in Antwerpen, met nachtelijke zwerftochten, meestal in de havenbuurt, als remedie tegen de eenzaamheid. Hij wou als dichter ook niet afhankelijk zijn van uitgevers – reden temeer om zich in drukkerstechnieken te specialiseren met een zelfontworpen drukpers. Samen met zijn goede vriend, de architect en ontwerper Henri Van de Velde, sticht hij in 1886 L’Art Indépendant voor de promotie van moderne kunst. Intussen is zijn belangstelling voor de volkskunst fel toegenomen. Hij trekt door Vlaanderen, verzamelt in dorpen de meest rare voorwerpen en richt in 1895 Le Conservatoire de la Tradition Populaire op, een vereniging die nog als voorbeeld zal dienen voor het latere Antwerpse Museum voor Folklore. De daaropvolgende jaren verschijnt een aantal dichtbundels, waaronder in 1898 La louange de la vie bij Le Mercure de France in Parijs.

Dit artikel is enkel voor abonnees

Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.