Erik Jan Harmens weet pas sinds een paar jaar dat hij autisme heeft. Toen hij stopte met drinken – over zijn relatie met drank schreef hij de indringende roman Hallo muur – viel de buffer tussen hem en de wereld weg. Die wereld kwam toen zo hard binnen, dat het leven eronder te lijden had. Zonder dat bescherm laagje bleek Harmens iemand anders, en naar die iemand ging hij op zoek. De bundel de man die blauw werd laat zich lezen als een verslag van die zoektocht.