‘het donker dondert /onmiddellijk /op’, zo eindigt het titelgedicht van Applaus voor mijn vinger van Erik van Os. Wat de vinger net heeft bereikt door in een donkere kamer de lichtknop te raken, verwezenlijkt de bundel zelf door met tekst en beeld licht en lucht te brengen in de leefwereld van jongeren.

Dit artikel is enkel voor abonnees

Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.