Kapitein in hangmat, een betere typering voor de dichter Kasper Peters is moeilijk denkbaar. Als een kapitein bekijkt hij met een scherp oog – of is het met een verre- of sterrenkijker – de wereldzee, maar wel vanuit zijn hangmat, als een dagdromer schommelend tussen droom en werkelijkheid en surfend over golven van taal.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.