Je moet hem eens zien. Op de auteursfoto door Bianca Sistermans, achterin zijn laatste bundel, kijkt K. Schippers het beeld uit. Eén mild lachend oog is op ons gericht. Het andere, ernstiger, op iets dat zich net naast hem of achter ons lijkt te bevinden, wellicht ‘het ontoegankelijke nabije’ uit het openings gedicht van Je moest me eens zien. Dat kijken, die blik.