Om ons de vluchtigheid van het moderne leven te realiseren, alsook om er doorheen te kijken, Knarsende dobbelstenen zijn (bijna) onbegrijpelijke gedichten nodig. Althans, zo begrijp ik Tonnus Oosterhoffs Mond vol dobbelstenen.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.