‘Don’t mention the war’. De scène blijft na zoveel jaren nog steeds legendarisch: de bazige hoteleigenaar Basil van Fawlty Towers die Duitse gasten op bezoek krijgt in zijn etablissement en zijn personeel autoritair op het hart drukt ‘Don’t mention the war’, om vervolgens zelf ongewild de ene verwijzing na de andere naar het oorlogstrauma op zijn bezoekers af te vuren. Trauma’s zijn onontkoombaar, maar na verloop van tijd krijgen ze, zeker in de ogen van buitenstaanders, ook iets onbegrijpelijks.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.