Het eindrijm kan uiteenlopende functies hebben. De herhaling markeert het einde van de regel auditief en visueel, onderstreept de correspondentie tussen versregels en verduidelijkt de structuur van het lied of gedicht. Soms suggereert ze een betekenisovereenkomst tussen de rijmende woorden (de dichter G.M. Hopkins noemt die rhyme fellows, ‘rijmmaten’). Roman Jakobson spreekt in dat verband over ‘poëtische etymologie’.