Wat gebeurt er als je je altijd plooit naar wat de omgeving van je verwacht? Dan kan het gebeuren dat je steeds aan één kant van het bed belandt, ook als je in je eentje ligt, zodat je niet te veel ruimte inneemt. Het fraai vormgegeven debuut Plooi van Babeth Fonchie Fotchind laat op ontroerende én messcherpe wijze voelen wat zich achter de plooi schuilhoudt.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.