Met ‘Twee helften’, het openings- en meteen ook het titelgedicht van haar debuutbundel, zet Tania Verhelst op een heel directe manier de thematische lijn uit die verder in de bundel zal worden ontwikkeld. Twee helften: die krijg je wanneer er voordien een eenheid was die nu, gewild of onder druk van de omstandigheden, teloor is gegaan. Soms is er nog een naad zichtbaar die als richtlijn zou kunnen gelden, maar toch overweegt een gevoel van tekortschieten: ‘ondanks het feit dat de halve wereld op zoek is naar haar andere helft / blijft zij onverminderd doordraaien / veinzen wij dat wij volledig zijn.’ In het erop volgende gedicht ‘Vluchtpunt’ luidt het: