In Broedland van Jonas Bruyneel schuiven niet alleen lichaam en landschap, maar ook verleden en heden over elkaar heen en vormen ‘nieuwbouwruïnes’. Zoals het wel vaker met ruïnes is, moet je dan maar gissen naar de geschiedenis ervan. Als lezer wandel je in deze bundel langs mysterieuze bouwsels; je blijft wat dralen bij niet altijd even toegankelijke regels, maar bent ontegenzeggelijk in een land waar gebroed wordt, waar in taal nieuwe levens en omgevingen opdoemen die in hun genen het verleden dragen.