Lezer, ik weet het. Dus laat me niet alleen. Voor ons ligt de uitdaging om op een gedicht te reflecteren dat ver van ons af staat in taal en tijd, een gedicht van Maria Tesselschade. Ik ben geen historisch letterkundige en veel zal mij ontgaan. Maar mijn dochter is naar deze dichter vernoemd en al heeft ze daar zelf gemengde gevoelens bij, dit gedicht is een toonbeeld van vrouwelijke strijdvaardigheid en brille dat in tijden van MeToo genoeg te denken geeft. En dan heet het ook nog eens een Uytdaging te zijn aan ene verder anoniem geworden M.D. met wie ik de schuldige initialen blijk te delen.