De zee heeft honger, de tweede gedichtenbundel van Kira Wuck, opent met de weinig opwekkende vaststelling ‘Nobody exists on purpose, nobody belongs anywhere, everybody’s going to die, come watch TV’, als motto ontleend aan Rick and Morty, een populaire Amerikaanse animatiefilmreeks – die komisch heet te zijn. Met een wrange tweeregelige strofe wordt de bundel cyclisch gedicht: ‘kon ik maar slapen als een dier / diep en toch paraat’. Zoveel kan dus duidelijk zijn: tussendoor zal geen optimistische levensvisie worden uitgedragen.

Dit artikel is enkel voor abonnees

Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.