Aanvankelijk voor het tijdschrift Kreatief, nadien voor Poëziekrant voerde Frank Pollet tussen 2003 en 2014 met 28 (in feite 29, want in het geval van Sylvie Marie/David Troch gaat het om een dubbelinterview) Vlaamse en Nederlandse dichters gesprekken in hun werk-, lees: schrijfkamer. Na ruim een decennium leek het moment rijp om die te bundelen. De werkkamer is een lijvig boek geworden, waarin dichters en dichteressen voor even de lezer laten meekijken in de besloten ruimte van hun werkplaats. In een poging de authenticiteit van het in beeld gebrachte dichtersatelier zo dicht mogelijk te benaderen, vroeg Pollet zijn gesprekspartners er zeker voor te zorgen dat zij niet vooraf gingen opruimen. Dat levert af en toe verrassende plaatjes op, maar aan de manier waarop het werk van de dichters inhoudelijk benaderd dient te worden – en daar zou het in de eerste plaats om moeten gaan – voegt het in de meeste gevallen weinig toe. Onmiskenbaar ook een lacune in het geheel is het gegeven dat Pollet zijn gesprekken op geen enkele manier geactualiseerd heeft. Over de publicaties van bijvoorbeeld Bart Plouvier, die in 2003 als eerste aan de beurt kwam, valt meer te melden dan hetgeen de lezer nu krijgt aangereikt.