In Ten minste houdbaar tot van Jana Arns zoeken beelden binnen associatieve structuren hun weg naar en in de gedichten. Aan de lezer komt het toe de talige ruimte die zo wordt gecreëerd mee in te vullen. Ook als fotograaf blijft Arns creatief bezig. Hoe beide kunstdisciplines samengaan voor haar, blijkt hier uit de centraal in de bundel opgenomen zelfportretten waarin woord en beeld toenadering zoeken tot elkaar.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.