Is het te wijten aan de opdrogende ader van de creativiteit? Aan het afnemen van de fysieke en geestelijke kracht die komt kijken bij het schrijven? Dichters zien graag achterom. Leonard Nolens maakte de Balans op van zijn dichterschap. Geen hoogtepunt in zijn oeuvre, maar drijvend op het metier van zoveel jaren schrijverschap een bundel die in zijn middelmatigheid hoe dan ook te lezen en te smaken blijft. Of dit ook het geval is bij de bundel Gebroken wit van de dit jaar tachtig wordende Victor Vroomkoning is een andere vraag.