‘Dit gedicht & de pijn die het uitdrukt zijn net zo verbeeld & echt als wijzelf. Anders gezegd, in sommige ficties vinden we feiten; in sommige fantasieën ontdekken we onszelf & meer. Zelfs zonder dat we ze beleven kan een herinnering in ons voortleven. Het verleden is nooit weg, het is gewoon nog niet gevonden.’ Met deze duidende alinea sluit Amanda Gorman een documentair gedicht af in de nieuwe bundel Noem ons wat we dragen, in een vakkundige vertaling van Zaïre Krieger.