Zonder overhaasting bouwt Philip Hoorne (1964) zijn poëtisch oeuvre uit. Mens is de de naam is zijn achtste dichtbundel sinds hij in 2002 debuteerde in de ‘Sandwich’-reeks van Gerrit Komrij. En wat opvalt bij dit alles is de ‘stem’ van Hoorne, die direct herkenbaar is binnen het klankkoor van de talloos velen die zich geroepen voelen uiting te geven aan hun dichterlijke aspiraties.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.