Kamermuziek, de nieuwe bundel van Jabik Veenbaas, heeft geen afdelingen en ook geen strakke compositie. Dat stoort geenszins: de titel geeft samenhang, en datzelfde geldt voor de toon. Geen ‘Boem Paukeslag’ in deze bundel, maar een cello die zachtjes aan het raam klaagt ‘hoe de hoge bomen / schaduwen worden een kleine / zwarte vogel valt’.
Dit artikel is enkel voor abonnees
Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.