In Koleka Putuma’s nieuwe dichtbundel staat ‘het gewicht van het herinneren’ centraal en wordt de taal van alle kanten tegen het licht gehouden om tot nieuwe vormen van archivering en representatie te komen. Het taalgebruik kan prikkelender, maar de complexe, conceptuele materie blijft in het hoofd van de lezer nog lang rondzweven. Ook leegte kan, zo blijkt, spreken.