Als Arjen Duinker een Autobiografie tot op de dag van vandaag publiceert, verwacht niemand een persoonlijk verhaal met een kop en een staart, eerder een veelkoppig organisme met wel duizend zweepstaartjes. Geeft niet, het genre kan dat wel hebben. Zorgelijker voor het welslagen van het project is dat Duinker vooral lijkt te leven in een zeer aanwezig hier en nu en zich bij voorkeur laaft aan ándere mensen.