De dichtbundels van Etel Adnan staan in mijn boekenkast in Amsterdam, de stad waar ik woon, voor een futuristische versie van Brussel, de stad waar ik opgroeide, van de hand van kunstenaar François Schuiten. Niets meer en niets minder dan le hasard, de toevalligheid die onze levens soms richting geeft en waarop Adnan zo dol was. De dichter en kunstenaar waardeerde dialoog en verbinding met haar werk en spoorde anderen aan om ook verbanden te zoeken.

Dit artikel is enkel voor abonnees

Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.