Toen het eerste nummer van het Gentse literaire tijdschrift Cyanuur in 1955 verscheen, maakte de redactie meteen duidelijk dat ze, hoewel met een open blik naar het nieuwe in kunst en cultuur, geen hemelbestormers waren: ‘Wat onversmaadbaar is, uit het konventionele, en wat bijgewonnen is, uit het experiment, tot een aanvaardbaar, nieuw en verassend resultaat verenigen […] door hersmelten meer dan door breken blijvende winsten bekomen’, klonk het in het redactioneel. Die boodschap werd ook bevestigd in de ondertitel die dubbelaflevering 16/17 van het tijdschrift droeg: ‘tweetalig arrière-garde tijdschrift’.

Dit artikel is enkel voor abonnees

Meld je aan als abonnee of abonneer je om verder te lezen op poeziekrant.be.